تکوین یک توطئه بزرگ
قسمت سوم
مجله تهران مصور باعنوان ،، اردوگاه مریوان تجلی گاه روح همبستگی ،، نوشت :
اردوگاه در محوطەای در پانزده کیلومتری مریوان واقع است، تپەهایی با درخت های انبوه اردوگاه را احاطه کرده است و در اطراف میدانگاهی، چادرها بر پا شده است. مردم با روحیەایی محکم و استوار به یکدیگر کمک می کنند و کمیتەی اطلاع رسانی، خبرها را به آنها می رساند
در گردهمائی های عصرانه، سرودهای ملی کردها را، مردم یکصدا می خوانند و نظراتشان را دربارەی حوادث می گویند. دور تا دور میدان بر روی چادرها، شعارهای پارچەایی به چشم می خورد: "تا بازگشت پاسداران اعزامی به شهر باز نمی گردیم". " نه با دولت سر جنگ داریم، نه تسلیم پاسداران می شویم"
راهپیمائی مردم سنندج بمریوان ، پێشنهاد زنده یاد فواد مصطفی سلطانی بود، بسیاری همان هنگام راهپیمائی مائوتسه تونگ را بعنوان الگوی چنین حرکتی پنداشتند ، که اینگونه نبود و در زمان مائو راهپیمائی تاریخی( ١٩٣٥) صرفآ بخاطر عقب نشینی تاکتیکی ارتش سرخ بود کچوئن لای و مائۆ آنرا هدایت و٢٧٠ روز طول کشید و قرابتی با این حرکت اعتراضی مردم سنندج نداشت .
گرچه ابتدآ ایجاد تشکل دهقانی مریوان توسط زنده یاد سلطانی میتوانست موجب برداشت چنین گرایشی گردد .
در هر حال حوالی بعد از ظهر روز ١١مرداد ماه ، در حالیکه هوای گرم و طاقت فرسا ناشی از تابش مستقیم خورشید ، راهپیمایان را آزار میداد ، اما صدای شعار های انقلابی ساکنان اردوگاه و آوای سرود انقلابی و ظروف پر ازآب فراهم شده برای خیل عظیم راهپیمایان که اینک از مریوان و سقز و مهاباد نیز به جمع آنها اضافه شده بود، خستگی را زدود . و فواد سلطانی با بلند گوی دستی اش به راهپیمایان همبسته با مردم کوچ کرده از ظلم حاکمیت اسلامی خوش آمد گفت و پیرامون وضعییتی که به مردم مریوان تحمیل شده بود سخنانی ایراد کرد . راهپیمائی مردم سنندج بە مریوان بحاکمیت یک پیام مهم داد. کوردستان یکپارچه و متحد است و جائی برای ارتجاع حاکم نیست . هرچند در ١١ فروردین سراسر کوردستان به رفراندوم کذائی و مضحک خمینی برای جمهوری اسلامی ، نه تاریخی خود را اعلام داشته و تا به امروز نیز ، هر گز کردستان تسلیم جمهوری غارت و ترور و کشتار نشده و سمبل مقاومت ملل داخل ایران است . ادامه دارد
اگر چه زنده یاد فواد مصطفی سلطانی ، در یک جنگ بغایت نابرابر جان باخت ،و در آلمانه ( زادهاگش آرمیده) اما در قلب ملت کورد بعنوان رهبری وفادار بە ملت خود ، همواره از مرتبتی بلند جای دارد . خانواده آن راد مرد بزرگ نمونه فداکاری تام در راه رهائی ملت سر فراز کورد هستند ، چهاربرادر او نیز توسط رژیم سفاک اسلامی ازطریق جوخه تیرباران جانباختند.
رفقا حسین و امین مصطفی سلطانی در پادگان شهر مریوان و در شهریور 1358 و رفقا ماجد و امجد مصطفی سلطانی در بیدادگاە تبریز در سال 1360 تیرباران شدەاند.