فواد، فرزند آتش
امروز چهل سال از جانباختن 'فواد مصطفی‌سلطانی' گذشت، محبوبترین چهره مبارز کردستان از سالهای قبل از انقلاب، که متاسفانە تنها شش ماه پس از انقلاب در پی حمله سراسری وحوش اسلامی به کردستان کشته شد.
کاک فواد، جوان با استعداد و پرشوری بود که توانسته بود از روستاهای مریوان خود را به دانشگاه صنعتی آریا مهر (دانشگاه صنعتی شریف) برساند. ایشان سال ١٣٤٧ با رتبە عالی وارد دانشگاە شد و سال ١٣٥٢ در رشته مهندسی برق- قدرت فارغ‌التحصیل شد اما تنها یک سال پس از آن، به زندان افتاد. زندە یاد كاك فواد چهار سال پایانی دورە پهلوی را در زندان به سر برد.
ماههای پایانی زندان هم، با اعتصاب غذا فشار را برای آزادی زندانیان سیاسی به اوج رساند و نهایتا به همراه جمعی دیگر از زندانیان سیاسی کورد از زندان سنندج آزاد شد. مقاومت و قدرت رهبری كاك فواد بی مانند بود.
اما متاسفانه عمر آزادی این رهبر جوان و مردمی به یک سال هم نرسید: از مهر ١٣٥٧ تا شهریور ١٣٥٨، هرچند همین یازدە ماه کافی بود برای جاودانگی‌اش در اذهان مردم.
تلاش‌هایش برای مذاکره و تفاهم با دولت مرکزی به نتیجه نرسید، حتی کوچ تاریخی مردم مریوان در اعتراض به عملکرد سپاه هم - که تحت رهبری ایشان صورت گرفت و آنزمان در نوع خود بزرگترین مبارزه مدنی محسوب می‌شد و عملا یك شهر خالی را تحویل سپاە دادند- کارساز نشد و توطئەهای چمران/قطب زادە توانست شرایط فتوای خمینی را برای لشكركشی بە كردستان فراهم كند.
یک ماه قبل از مرگ كاك فواد، خلخالی دو برادرش را اعدام کرده بود و بعد از مرگش نیز دو برادر دیگرش در زندان تبریز اعدام شدند. با مرگ پنج برادر، مادرشان هم بە صفوف کومله پیویست که سالها بعد در تبعید درگذشت.
احمد شاملو در مجموعە "مدایح بی‌صله" به شخصیت پولادین کاک فواد اشاره کرده بود که در نسخه داخل کشور سانسور شده اما در نسخە چاپ سوئد موجود است.
یاد کاک فواد و همه جانباختگان راه آزادی گرامی باد.
هیمن سیدی